suns suns suns
How many suns to go pa ba? Napakatagal naman! :)
P.S
Naiwan ko pala yung ring ko sa womens room. :p Sorry!:) Buti na lang, naibalik nung guard. Ewan ko paano nakuha. hehe
Ang totoong "LABOR DAY" sa buhay ni Maria
My phone signals alarm. It's time to wake up, but of course!! (extend for 30 minutes more). I was supposed to be at the office at exactly 9:00am, but then again, i cant make it for several "sleeping" reasons. :D Sir LAR, our president will be conducting a photo shoot/pictorial for the upcoming collaterals that will be going to use within the academic year.. (for marketing campaign, maybe)..
As i wake up, i took everything that is usual. Bathe, zipped cold coffee, took my favorite shirt & jacket, then that's it. I have a feeling that this wouldn't be a nice day for me, because of my red visitor's homecoming...i'm really not feeling well.. but i have to be positive, and remove that bad chi energy in me.
Then, i have to take my daily transportation.. Tondo, Manila to Eastwood, Quezon City. As the vehicle departs, i closed my eyes and really feel dizzy. I have to get my wallet, for the fare. and OMG!! I was shocked not to see anything in my bag! I hurriedly left the jeepney, and said to myself ("ang tanga tanga ko naman! hahaha") This was actually my first time to left a wallet. Now i wonder, what's wrong with me. With a smile, i said that maybe eventually i am going to lose my memory like the girl in my favorite Korean film.
Lightning strikes thrice.. so, Lu-Anne, watch out for more..
I arrived the office, around 9:30. Everyone was not around. ( i dunno where are they.) Only Pat & I. Now here's the second lightning. My PC's are busted. Not working. Not functioning. Now, how can i work?! I was able to fix the iMis, but the other one keeps on restarting. So i have to ask some technical help upstairs. :D This Saturday was not different from the other Saturdays. Usually, staff skips their Saturday schedule due to reasons that according to them, are reasonable. :) Entertain inquiries. Process enrollment.. until my boss arrived. Then prepare for the photoshoot, assist everything.. everything...
Haaayyy!!!!! (malalim na buntunghininga) Napakahirap magpaikotikot sa buong second floor. Hanap ng Polo para sa napakalaking Lenard, hanap ng models na hindi na inform ng assigned personnel. Hatak ng models na mga nagkakalase. Punta ng Eastwood Showroom para magtanung kung pwede ba gamitin ang set duun. Haaaayyy! I'm not feeling well. Para kong lalagnatin talaga, at dahil sa mga pangyayaring toh.. Ayun, napawisan ako at mejo gumaan pakiramdam. Plano kong makipagkita kay Dady, actually nagpaalam na ako ke Mam Con. Isusurprise ko sya. After the preparations, batsi na dapat ako! haha! Nga pala, my husband's birthday would be on May 4, this Monday. I bought a present to him yesterday, although sigeng palusot ako na sasamahan si Kim at bibili ng unform nya (ewan ko lang kung naniwala naman siya dun). Kakatuwa. Kung pwede ko lang iscan lahat ng nakalagay sa notebook ko regarding preparations for this.. Ni isa dun, walang natupad. 1st choice, was to make a chocolate for him.(tentative pa sa design, basta yun una ko naisip) 2nd choice, make a crosstich something ( pero twing bibili ako ng gamit sa mall, hindi ako makalusot, sabi nya sasama daw sya, kaya napagbalingan ko na lang na sbhing earfones ng Alcatel yung hinahanap ko, pero actually hindi talaga yun. I gathered different pictures. For movie maker sana, pero.. anu na? It's too late. Alam ko, lack ako sa time management. I set everything according to priorities. Ewan ko ba, hindi ko talaga magawa. Merun pa akong isang gusto, since he's turning 22. I want to give him "22 somethings" as a present. Merun akong list dun, pero ni isa.. wala akong naprepare. Hindi ko nga din alam kung anong ginagawa ko sa mall. Kung ano bibilhin ko, anong gusto nya. Bukod sakin, pamilya at sa Technology. Wala na kasing ibang mas mahalaga sakanya. Matutuwa siguro sya pag binili ko yung keyboard na gusto nya, pero ano bah! Ayaw kong birthday present ang isang bagay na pwede ko naman ibigay sknya ng ordinaryong araw. Alam na alam ko, na hindi nya hilig mga hilig ko. (marami kaming differences sa totoo lang) ALam ko naman din na, tinatanggap nya lahat yun dahil galing yun sakin! haha! at wala na kasi syang magawa dun! Nakakita ako ng bagay na ipangregalo sakanya.( pero wala talaga to sa kodigo ko, nakita ko lang dun) Sana magustuhan nya. Pero, mahirap pa din, kasi walang "personal touch". Gusto ko talaga yung personalized. Para pag dumating yung panahon na mawalan na ko ng alaala..may mga bagay na kayang magpabalik nun. Hanggang sa naisipan kong maghanap ng maliit na card, para ilagay duon. Napunta ako sa favorite shop ko( bukod sa madami ko pang favorite na shop). I was supposed to buy a simple, little CARD. Hanggang sa nagbago na naman ang plano! I saw a cute li'l thing na pwede kong maging holder ng present ko. Hahaha! Wagi na naman si Maria. Nung babayaran ko na, bigla ko naman nakita ang dapat ko na makita! haha! Wagi na naman part two! Super naging personalized ang cute cute na gift. :D At happy akong nakaraos. :)
At! Balik tayo sa May 2.. Alam nyo ba na yung tinutukoy ko na gift eh inalis ko sa bag ko, para hindi masira o mapipi?! Kaya pinasok ko sya sa cabinet ko.. Hanggang sa eto na ang Lighting no. 3!! Nasanggi ko si present! Huhuhu :'( ALam kong nasira ko sya. Alam ko yun. Pero anong gagawin ko? Dahil nag inarte ang Dady ko, na ayaw ako makita sa mga sandaling to, eh ok na din pala, dahil ibabalik ko na lng yung si gift sa shop para mapaopera at maging feeling well na siya.. Wala na akong pagasa. Wala na akong pwede pang gawin. Said na said na utak ko. Kailangan ko na ng Taurine at Royal Jelly para bumalik sa tamang pag-iisip. Hanggang sa ako na mismo nagopera saknya. Surgery. Opera. Surgery. Kung ano ano ng dumi kumapit sa kamay ko, kung ano ano na nilagay ko sa paa nya, sinira ko ang plant box ng Mini Picture Frame namin ni Dady dito sa office. (para panlagay sa paa.) Pati na din ang mini takip ng mga pushpins. (para panlagay sa paa.) Mahirap. Alam ko, may bahid na ng experience si Gift. Nagkabonding na kami sa saglit na oras na yun. Hindi ko nagustuhan. Na upset ako. Huhuhu! Iniingatan ko kasi e! Pero dahil Bionic nga daw ako sabi ng iba.. ayan tuloy. Hinayaan ko na lang kung ano mgyayari. Hindi ko na inartehan. Pero ng ilang minuto, pumangit ang clear semi glass na lagayan ng paa ni gift. Kailngan ko syang tanggalin sa disaster na yun. At napagtagumpayan ko naman! Hahahaha! Wagi pa din ang maysakit na si Maria.. By chance, naging maganda si Gift. Yun ung una nyang posisyon. Nung hindi pa sya naooperahan.
Sana magustuhan niya.. Advance na Maligayang Kaarawan Dy!
Subscribe to:
Posts (Atom)